پتانسیل عمل ترکیب عصب شنوایی در حین مانیتورینگ عصب شنوایی حین عمل

در جراحی های زاویه مخچه (CPA)، پتانسیل های برانگیخته شنوایی ساقه مغز (BAEP) به یک ابزار نظارتی معمول برای ارزیابی مسیر شنوایی بیمار و عملکرد ساقه مغز تبدیل شده است. با این حال، مانیتورینگ BAEP معمولی به مقدار قابل توجهی میانگین گیری سیگنال نیاز دارد و قابلیت رد نویز محدودی دارد. امروز، ما یک تکنیک نظارت جایگزین را بررسی خواهیم کرد - پتانسیل های عمل ترکیبی عصب شنوایی.

پتانسیل‌های عمل مرکب عصب شنوایی که به عنوان «پتانسیل CAP» نیز شناخته می‌شود، مستقیماً پتانسیل‌های عمل مرکب عصب هشتم جمجمه‌ای را ثبت می‌کند. الکترود ضبط، یک الکترود فتیله پنبه ای، بر روی قسمت در معرض عصب شنوایی در داخل جمجمه قرار می گیرد، در حالی که الکترود مرجع در راس (Cz) قرار دارد. این روش امکان تشخیص فعالیت عملکردی در دو قسمت مختلف عصب شنوایی - نزدیک ساقه مغز و نزدیک کانال شنوایی داخلی را فراهم می کند. پتانسیل‌های عمل ثبت‌شده دامنه بالایی دارند و به میانگین سیگنال کمتری (حدود 10-15) برای به دست آوردن یک شکل موج واضح نیاز دارند.

پارامترهای مانیتورینگ

مکان های ضبط: A1/A2-Cz (شنوایی ساقه مغز) Wick-Cz (NAP)

زمان آنالیز: 15 میلی ثانیه

سرعت جارو: 1.5 ms/div

میانگین: 1000 جارو

فیلترهای باند گذر: 10-30 هرتز (کم برش) تا 2500-3000 هرتز (بالا برش)

در صورت تداخل الکتریکی مداوم، محدوده فیلتر را می توان روی 100-200 هرتز (کم برش) تا 1000-1500 هرتز (بالابر) تنظیم کرد.

پارامترهای تحریک:

1. سمت تحریک شده: 70 دسی بل SPL، طرف مقابل: نویز، 40 دسی بل SPL

2. نرخ تحریک: 11.1 هرتز-15.9 هرتز

3. فرکانس تن خالص: 1000-2000 کیلوهرتز

اصول ضبط CAP اعصاب شنوایی

اصل ثبت پتانسیل عمل ترکیب عصب شنوایی با استفاده از الکترود فیتیله ساده است. هنگامی که محرک های صوتی وارد مجرای شنوایی خارجی می شوند، از پرده تمپان و گوش میانی عبور می کنند و به حلزون می رسند، حلزون حلزون انرژی صوتی را به پتانسیل های عمل عصبی تبدیل می کند. این پتانسیل های عمل سپس از طریق عصب شنوایی به ساقه مغز می روند و تومور را دور می زنند. با قرار دادن الکترود فیتیله در نزدیکی سمت ساقه مغز تومور، می‌توانیم مستقیماً پتانسیل‌های عمل را از عصب شنوایی تحریک‌شده ثبت کنیم. از آنجایی که الکترود نزدیک به عصب هشتم جمجمه ای فعال از نظر الکتریکی قرار می گیرد، دامنه پاسخ معمولاً بالاتر از موج BAEP معمولی I است و می توان با میانگین سیگنال کمتری به دست آورد.

محدودیت اصلی این روش این است که دستکاری‌های جراحی، مانند قرار گرفتن در معرض تومور، کشش و برداشتن، می‌توانند باعث دور شدن الکترود فیتیله از عصب شنوایی شوند و در نتیجه سیگنال پاسخ ضعیف شده یا وجود نداشته باشد. اگر سیگنال به طور ناگهانی ناپدید شد، باید به جراح اطلاع داده شود تا موقعیت الکترود را دوباره تنظیم کند.

تکنیک ضبط

مونتاژ ضبط شبیه به تنظیم استاندارد ضبط BAEP است، زیرا ضبط CAP عصب شنوایی پس از نمایان شدن تومور در طول جراحی انجام می شود. ابتدا BAEP با استفاده از روش مرسوم ثبت می شود. هنگامی که تومور در معرض دید قرار گرفت، از جراح خواسته می شود که الکترود فیتیله را بین تومور و ساقه مغز قرار دهد، جایی که عصب شنوایی وارد ساقه مغز می شود. برای شروع ضبط CAP عصب شنوایی، الکترود سوزنی لاله گوش همان طرف با الکترود فیتیله جایگزین می شود و مونتاژ را از A1-Cz به الکترود فیتیله-Cz تغییر می دهد.

در NCC، ما پیشرو در ارائه راه حل های نظارت بر فیزیولوژی عصبی حین عمل هستیم. تجهیزات پیشرفته و تیم پشتیبانی اختصاصی ما اطمینان حاصل می‌کنند که جراحان ابزارهای مورد نیاز برای انجام روش‌های ایمن و مؤثر را دارند و در عین حال خطر عوارض عصبی را به حداقل می‌رسانند. اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد قابلیت های نظارت بر عصب شنوایی یا هر یک از محصولات دیگر ما هستید، لطفاً با ما تماس بگیرید. بیایید با هم مرزهای آنچه را که در پایش نوروفیزیولوژیک حین عمل امکان پذیر است را پیش ببریم.